1.   cipres zn. 'naaldboom van de geslachten Cupressus en Chamaecyparis'
categorie:
leenwoord, substraatwoord in brontaal
Mnl. cipresbom 'cipressenboom' [1240; Bern.], cypresse 'cipres' [1285; CG II, Rijmb.], cipresse [1300-25; MNW-R], cipres [1375-1400; MNW-R].
Ontleend aan Frans cypres, ouder ciprès [ca. 1170; Rey] < Laatlatijn cypressus, cupressus, dat klankwettig niet rechtstreeks ontleend kan zijn aan Grieks kupárissos 'id.'. Het is een voor-Grieks, niet-Indo-Europees substraatwoord, dat wrsch. zowel door het Latijn (eventueel via het Etruskisch) als door het Grieks onafhankelijk van elkaar opgenomen is uit een Egeïsch substraat.
Fries: sipres


  naar boven