Gezocht op:
trefwoord: "doorn"

1 tot 1 van 1

Index:



doopceel
doopsel
doopvont
door
door-
doordat
doordrammen
doorgaans
doorgronden
doorluchtig

doorn

doortrapt
doorwrocht
doos
dop
dope
dopen 1
dopen 2
doping
doppen 1
doppen 2
1.   doorn zn. 'stekel'
categorie: erfwoord
Onl. zn. thurn, thorn 'doorn' (en bn. thurnīn 'doornig, van doornen') in plaatsnamen als Durninu[m] 'Deurne NB' [721; Künzel 109], Thurne 'id.' [1100-1110; Künzel 109], Thornspiic 'Doornspijk' [796; Künzel 115], thorna (mv.) 'dorens' [10e eeuw; W.Ps.], thorn [1100; Will.]; mnl. dorn, doren [1240; Bern.].
Os. thorn; ohd. dorn (nhd. Dorn); ofri. (bn.) thornen '(van) doornen'; oe. þorn (ne. thorn) 'doorn'; on. þorn (nzw. torn) 'doorn'; got. þaurnus; < pgm. *þurnu- 'doorn, stekel'.
Pgm. *þurnu- wijst op pie. *trn-. Het zou dan verwant kunnen zijn met Sanskrit trnam 'grasspriet'(?); Oudkerkslavisch trŭnŭ (> Bulgaars tărn 'doorn'); Grieks térnaks 'kaktusstengel' (?), van pie. *(s)ter- 'stijf zijn'(?) (IEW 1031), zie star.
Fries: toarn, toarne, doarne


  naar boven