1.   ouwel zn. 'rond stukje hostiebrood'
categorie:
leenwoord, metanalyse
Mnl. huwele 'hostie' [1469; MNW], owele [1480; MNHWS]; vnnl. dat heylige auwelken [1569; WNT], ouwel, oblije 'wafel' [1599; Kil.].
Wrsch. door metanalyse (zie bijv. adder) ontstaan uit mnl. nuwele 'oblie, (kaneel)wafeltje', zoals in so geeft den sieken des avons spade nuwelen genet met clareite 'geef de zieken dan 's avonds laat wafeltjes, gedrenkt in kruidenwijn' [1351; MNW-P], en eerder al in de afleiding mnl. nuwelere 'obliebakker of -verkoper' [1296-97; VMNW]. Dit zn. nuwele is ontleend aan Oudfrans niule, nieule 'oblie, ouwel' [1260-1393; FEW], ontleend aan middeleeuws Latijn nebula 'oblie, wafel', dat teruggaat op klassiek Latijn nebula 'dunne, transparante substantie, damp, nevel', verwant met nevel.
Fries: ouwel


  naar boven