1.   anachronisme zn. 'fout in de tijdrekening; iets dat niet past in de tijd'
categorie:
leenwoord, geleerde schepping
Nnl. Anachronismus is een dwaling in de Tydrekenkunde [1734 in het Kunstwoordenboek van Hubner/Westerhovius; WNT Supp.], anachronisme 'id.'[1804; WNT].
Al dan niet via Frans anachronisme [1625; Rey] ontleend aan Neolatijn anachronismus < Grieks anakhronismós, met achtervoegsel -ismós (zie -isme) gevormd bij de voorzetselbepaling ana khrónon 'verspreid over de tijd', bij zn. khrónos 'tijd' (zie kroniek). Het Griekse voorzetsel, bijwoord en voorvoegsel aná(-), ana- of an(-) (voor klinkers), heeft de betekenis 'omhoog' of 'opnieuw, terug' en komt ook in andere Griekse leenwoorden voor, bijv. analogie, analyse, anatomie. Het hoort bij de wortel pie. *h2en-, waaruit ook aan.
Fries: anagronisme,anakronisme


  naar boven