1.   dompig bn. 'bedompt, onfris'
categorie:
geleed woord
Vnnl. dompich 'dampig, rokerig' [1562; Claes 1996], dompige 'walm of rook gevende' [1639; WNT waterspuit].
Afleiding met het achtervoegsel -ig van het zn. mnl. domp, zie damp.


  naar boven