1.   heimelijk bn. 'verborgen, geheim'; (BN) 'geniepig, gluiperig'
categorie:
geleed woord
Mnl. heimelik 'tot het huis behorend' [1240; Bern.], ook 'onopgemerkt, geheim' in heimelike, so dat it niemand ne vernam [1220-40; CG II, Aiol], 'vertrouwd, innig' in haer heymelec vriende [1276-1300; CG II, Kerst.], 'tam, mak (van een huisdier)' [ca. 1410; MNW]; vnnl. heimelick 'verborgen, geheim' [1588; Kil.].
Oude afleiding met -lijk van mnl. heim '(t)huis', zie heem.
Mnd. hēmelīk; ohd. heimlīh 'huiselijk, tot het huis behorend' (nhd. heimlich 'verborgen', heimelig 'intiem, vertrouwd, huiselijk'); nfri. heimelik.
De oorspr. betekenis 'bij het huis behorend, huiselijk' was in het Middelnederlands de gewone; dat bleef ook later nog zo in de oostelijke dialecten en geldt nu nog voor Duits heimelig 'intiem, vertrouwd'. Heimelijk diende o.a. als vertaling van Latijn domesticus en familiāris. Pas in de 16e eeuw verschuift de betekenis definitief naar 'wat (thuis) achter gesloten deuren gebeurt, geheim, verborgen'. Het in de 15e eeuw aan het Duits ontleende geheim kan hierbij een rol hebben gespeeld.


  naar boven