1.   kalligrafie zn. 'schoonschrijfkunst'
categorie:
leenwoord, geleerde schepping
Nnl. kalligrafie 'de kunst van schoon en zuiver te schrijven' [1824; Weiland].
Internationaal neologisme, dat via Frans calligraphie 'de kunst van het schoonschrijven' [1569; Rey] of Neolatijn calligraphia ontleend is aan Grieks kalligraphíā 'het schoonschrijven', een afleiding van kalligráphos 'schoonschrijver'. Dit Griekse woord is gevormd uit kállos 'schoonheid', afleiding van kalós 'mooi' en gráphos 'schrijver', afleiding van gráphein 'schrijven', zie -grafie.
Grieks kalós is misschien verwant met Sanskrit kalyaḥ 'gezond'.
kalligraferen ww. 'schoonschrijven'. Nnl. kalligraferen 'schoonschrijven' in waarin een kunstig penschrijver de dooreengevlochte naamcijfers ('initialen') van 't paar moest kalligrafeeren [1871; WNT penneschrijver]. Afleiding met -eren van het zn.


  naar boven