1.   ontkennen ww. 'meedelen dat iets onwaar is'
categorie:
geleed woord
Mnl. ontkinnen 'ontzeggen, ontnemen wat is vastgesteld' [1298; VMNW], 'niet erkennen' in dat onsen scepenen ... onsen amman van Bruessele, dien wi daer gheset hadden, ontkinden 'dat onze schepenen de schout van Brussel die wij daar hadden aangesteld niet erkenden' [1363; MNW], ontkennen 'iets onwaar verklaren' in naerhede kennen of ontkennen 'verwantschap wettelijk erkennen of ontkennen' [14e eeuw; MNW], 'onbekend maken' in die met hoverden hem ontkinnet 'die zichzelf bezoedelt door hoogmoed' [ca. 1450; MNW].
Afleiding met het voorvoegsel ont-, dat hier tegenstelling uitdrukt, van kennen in de verouderde betekenis 'vaststellen, bepalen'.
Fries: ûntkenne


  naar boven