1.   vos zn. 'hondachtig roofdier (Vulpes vulpes)'
Onl. fus 'vos' in deila uusso uuesan sulun 'ze zullen stukken (d.w.z. prooi) voor de vossen zijn' [10e eeuw; W.Ps.]; mnl. vos [1210; VMNW].
Ohd. fuhs (nhd. Fuchs); nfri. foks; oe. fox (ne. fox); < pgm. *fuhsa-. Daarnaast staat een oude vrouwelijke vorm *fuhō- 'vrouwtjesvos', waaruit: mnd. ; ohd. foha (mhd. vohe, nhd. Fähe, Fehe 'vrouwtjesvos, -das, -marter'); on. fóa; got. fauho. De -s- in *fuhsa- is blijkbaar een achtervoegsel. Uit een iets jongere vrouwelijke vorm met umlaut pgm. *fuhsīn- 'wijfjesvos' zijn ohd. fuhsin (nhd. Füchsin) en oe. fyxen (ne. vixen) ontstaan.
Wrsch. is het dier genoemd naar zijn opvallende staart en is het woord afgeleid van de wortel pie. *puḱ(eh1)- 'staart', waaruit: Sanskrit púccha- 'id.' (< pie. *puḱ-sḱo-); Torwali pūš 'vos' (< Proto-Indisch *pucchin 'met een staart'); Tochaars B pako 'id.'. Hetzelfde benoemingsmotief ligt ten grondslag aan Portugees en Spaans dial. raposo 'vos' bij rabo 'staart' en Litouws uodẽgis 'vos' bij uodegà 'staart' (Kluge).
Fries: foks


  naar boven