1.   sinecure zn. 'gemakkelijke taak'
categorie:
leenwoord, geleed woord
Nnl. sinecura, sinecure 'rustig baantje, ambt met bezoldiging voor weinig of geen werk' [1824; Weiland], 'gemakkelijke taak' in die de funktie van Wetgever tot 'n sinecure maakt [1871; WNT wetgeving], dat was geen sinecure [1946; WNT Aanv. wedstrijd].
Ontleend via Engels sine-cure [1672; OED], ouder sine-cura [1662; OED], 'rustig baantje, luizenbaantje' aan middeleeuws Latijn (benificium) sine cura, letterlijk 'beneficie zonder verzorging', d.w.z. 'kerkelijke waardigheid zonder de taak van zorg voor gelovigen', van klassiek Latijn sine 'zonder', verwant met zonder, en cūra 'zorg', zie kuur 1.
Fries: sinekuere


  naar boven