|
1. |
attestatie zn. 'getuigschrift' categorie: leenwoord Vnnl. attestacie, attestaetie '(ambtelijke) schriftelijke verklaring' [1537; MNHWS]; nnl. attestatie 'bewijsplaats voor het bestaan (van een woord in het verleden)' [1996; Verschueren]. Al dan niet via Frans attestation 'id.' [13e eeuw; Rey] ontleend aan Latijn attestātiō 'getuigenis', afleiding van het werkwoord attestārī, gevormd uit ad- en testārī 'getuigen, bewijzen', afleiding van testis 'getuige', zie testament. ◆ attest zn. 'getuigschrift'. Nnl. attest 'id.' [1786; WNT Supp.]. Verkorting van attestatie, zoals ook bijv. protest (zie protesteren) uit ouder protestatie. Fries: attestaasje
|
naar boven
|