1.   areaal zn. 'oppervlakte, verspreidingsgebied'
categorie:
leenwoord, geleerde schepping
Nnl. in de samenstelling areaal-grootheid "vlakte-grootheid, vlakte-inhoud, bijv. van een gebouw" [1863; Kramers], areaal 'gebied' [1918; WNT Supp.].
Ontleend aan Duits Areal [1750-1800; Pfeifer], wetenschappelijk neologisme op basis van middeleeuws Latijn areale, gesubstantiveerde onzijdige vorm van het bn. arealis 'de oppervlakte betreffend', afgeleid van Latijn ārea 'oppervlakte', zie are.
Fries: areaal


  naar boven