Gezocht op:
trefwoord: "differentiëren"

1 tot 1 van 1

Index:



diepzee
dier
dierbaar
dies
diesel
diets
dievegge
differentiatie
differentieel 1
differentieel 2

differentiëren

diffuus
difterie
diftong
digestie
digestief
diggel
digitaal
dij
dijen
dijenkletser
1.   differentiëren ww. 'zich verschillend ontwikkelen; onderscheid maken; zeker wiskundige bepaling uitvoeren'
categorie: leenwoord
Nnl. differentierende (teg.deelw.) 'een wiskundige bepaling uitvoerende' [1760; WNT trekken], differentieerde (pret.) 'zich op verschillende manieren ontwikkelde' [1925; WNT Aanv.], gedifferentieerd (verl.deelw.) 'onderscheiden, verdeeld' [1955; WNT Aanv.].
Ontleend aan Frans différencier 'verschillen, onderscheid maken' [1360-1400; Rey] en différentier 'zekere wiskundige bepaling uitvoeren' [1754; Rey] < middeleeuws Latijn differentiare 'verschillen' [1360; Rey], een afleiding van Latijn differentia 'verschil aangevende', zelfstandig gebruikt deelw. van differre 'verschillen', gevormd met dis- 'uiteen' bij het werkwoord ferre 'doen, maken' (verwant met baren).
◆ differentiatie zn. 'het (gaan) verschillen, het maken van onderscheid, de verscheidenheid'. Nnl. differenciatie 'het maken van onderscheid' [1913; WNT Aanv.], differentiatie 'het gaan verschillen' [1924; WNT Supp. attribuut], 'de verscheidenheid' [1935; WNT Supp. anatomisch]. Afleiding van differentiëren, of ontleend aan Frans différenciation 'het maken van onderscheid, het uiteenlopen' [1808; Rey] en différentiation 'zekere wiskundige bepaling' [1839; Rey], afleiding van middeleeuws Latijn differentiare 'verschillen'; het woord is mogelijk ook in een of meer betekenissen ontleend via Engels differentiation 'wiskundige bepaling' [1802; OED], 'het maken van onderscheid' [1855; OED], afleiding van Engels differentiate 'onderscheid maken, verschillen' < middeleeuws Latijn differentiare. ◆ differentieel 2 bn. 'onderscheid makend, uitgaande van verschil'. Vnnl. differentiële 'verschillende' [ca. 1620; WNT verdienen]; nnl. differentiëele zielkunde 'psychologie die de effecten van verschillen bestudeert' [1913; WNT Aanv.], differentieele diagnose 'diagnose waarbij verschillen in ziektebeelden in acht worden genomen' [1923; WNT Aanv.]. Ontleend aan Laatlatijn differentialis 'verschillend', afleiding van Latijn differentia.
Fries: 300◆300◆300


  naar boven