1.   bui zn. 'vlaag'
categorie:
etymologie onduidelijk
Vnnl. Buye 'stortbui, (donder)wolk' [1573; Thes.], buye, buyde '(donder)wolk, stortbui, slecht weer, orkaan, woeling' [1599; Kil.].
Herkomst onbekend. Onwaarschijnlijk is verwantschap met Slavische vormen als Oudkerkslavisch bujŭ 'dwaas, wild'.
De -ui is een oorspronkelijke tweeklank, zoals ook in buitelen.
Uit het Nederlands werd het woord ontleend als Nederduits büje, böje 'stormwind'; Duits Bö(e) 'rukwind, windvlaag'; Fries bui, buoi 'bui'; Deens byge; Zweeds by 'windvlaag'.
Fries: bui, buoi


  naar boven