trefwoord: "morfeem"
1 tot 1 van 1
Index:
mooi
moor
moord
moot
mop
mops
moraal
moreel
morel
mores
morfeem
morfologie
morganatisch
morgen 1
morgen 2
mormel
morren
morsdood
morse
morsen
mortel
1.  |
 morfeem zn. 'vormelement in de taal' categorie: bedenker bekend, leenwoord Nnl. morpheem, morfeem 'element in de taal' in terwijl de in die wortels met elkaar wisselende vokalen, die functionele onderscheidingen aanduiden, "morphemen" zijn [1934; WNT Aanv.], de buigingsuitgangen, voorzetsels en voegwoorden zijn ... morfemen [1957; WNT Aanv.]. Internationaal wetenschappelijk neologisme, gebaseerd op Grieks morphḗ 'vorm', zie morfologie, en gevormd naar analogie van foneem 'klankelement', zie foneem. Het woord is gevormd door de Pools-Franse taalkundige Jan Baudouin de Courtenay (1845-1929); in het Engels verschijnt eerst de betekenis 'vormend woordelement zoals voorvoegsel, achtervoegsel, wortel, uitgang' [1896; OED] en in het Frans de betekenis 'kleinste betekenisdragend element in de taal, waaronder ook wisselende klinkers die onderscheid aanduiden' [1921; TLF]. De tegenwoordig internationaal geldende betekenis 'kleinste element van een taal met betekenis of grammaticale waarde' werd geformuleerd door de Amerikaanse taalkundige Leonard Bloomfield (1887-1949) en is bekend geworden door zijn werk en dat van de Praagse structuralisten. Fries: morfeem |