trefwoord: "meers"
1 tot 1 van 1
Index:
mediteren
medium
mee
meel
meeldauw
meent
meer 1
meer 2
meerkoet
meerkol
meers
meerschuim
meerval
meervoud
mees
meesmuilen
meest
meester
meet
meeuw
meewarig
1.  |
 meers zn. (BN) 'grasland, beemd' categorie: geleed woord, alleen in België of Nederland Onl. in gelatiniseerde vorm mariscum 'moeras, drassig land' [727; Fuchs], meriska 'weide aan het water' in de plaatsnamen Forismarische 'onbekende plaats in Holland' [772-776, kopie 1170-75; Künzel] en Dalmersce 'onbekende plaats in Holland of Utrecht' [918-948, kopie eind 11e eeuw; Künzel]; mnl. mersc, mersch, mers 'weiland, hooiland' in totam terram preter .i. hofstat et .i. sticke mersch 'alle grond met uitzondering van een hofstee en een stuk weiland' [1224-27; VMNW], lant & mers 'bouwland en weiland' [1227-32; VMNW]. Os. mersk (mnd. mersch, marsch 'wei-, hooiland', waaruit door ontlening nhd. Marsch, nzw. marsk(land)); ofri. mersk (nfri. mersk); oe. mer(i)sc 'moeras' (ne. marsh); < pgm. *mar-iska- 'moerasland', zelfstandig gebruik van een bijvoeglijke afleiding van *mari- 'meer', zie meer 1 'zoetwaterplas'. De meers duidt laaggelegen, natte grond aan, die alleen geschikt was als hooiland en weiland. Een vooral Noord-Nederlandse nevenvorm van meers is mars. Zie ook moeras. Fries: mersk |