trefwoord: "afgunst"
1 tot 1 van 1
Index:
affreus
affront
affronteren
affuit
afgang
afgevaardigde
afgezaagd
afgod
afgrijzen
afgrond
afgunst
afgunstig
afhandig
afhangen
afhankelijk
afijn
afkalven
afkeer
afkicken
afkicker
aflaat
1.  |
 afgunst zn. 'nijd' categorie: geleed woord Mnl. afhonst, af onst [1265-70; CG II, Lut.K]; vnnl. afgonst [1604; WNT waan I]. Gevormd uit af en het zn. mnl. onst, unst 'gunst' (onl. anst [10e eeuw; W.Ps.]), een verbaalabstractum bij het preterito-presens mnl. onnen, unnen 'gunnen, welgezind zijn', later onder invloed van gunnen (< ge-unnen) omgevormd tot afgunst. Os. abunst; ohd. abunst naast abanst; ofri. evēst; oe. æfēst; < pgm. *ab-unstia-. ◆ afgunstig bn. 'vervuld van nijd'. Mnl. afgunsteghe [1460-80; MNW-R]; vnnl. afgonstich [1562; WNT verf]. Afleiding met het achtervoegsel -ig. |