trefwoord: "koen"
1 tot 1 van 1
Index:
koala
kobalt
kobold
koddig
koe
koek
koekoek 1
koekoek 2
koel
koeltjes
koen
koepel
koerier
koers 1
koers 2
koest
koet
koeterwaals
koets
koetsier
koffer
1.  |
 koen bn. 'dapper' categorie: erfwoord Mnl. coene 'dapper' in ein cuone ridder 'een dappere ridder' [1220-40; CG II], die coene degen 'de dappere held' [1260-80; CG II]. Mnd. kōne 'moedig'; ohd. kuoni 'id.' (nhd. kühn); nfri. kein (< *kēne) 'keurig; fier; kuis'; oe. cēne 'id.' (ne. keen 'scherp'); on. kœnn 'bekwaam, handig' (nzw. dial. kön 'mooi, meegaand'), vígkœnn 'ervaren in de strijd'; < pgm. *kōni-. Wrsch. verwant met kunnen; de oorspr. betekenis zou dan zoals in het Oudnoords 'kundig, bekwaam' zijn. Fries: kein 'keurig; fier; kuis' |