trefwoord: "heg"
1 tot 1 van 1
Index:
heerschappij
heersen
hees
heester
heet
heffe
heffen
hefschroefvliegtuig
heft
heftig
heg
hegemonie
heibel
-heid
heide
heiden
heidens
heien
heiig
heikel
heil
1.  |
 heg zn. 'rij struiken als afscheiding' categorie: waarschijnlijk substraatwoord Onl. hegge in in then hegge holeran 'in de heggeholtes' [ca. 1100; Will.]; mnl. hegghe [1277; CG I, 364]; vnnl. hegge 'beschoeiing van paalwerk' [1536; MNHWS]. Oude Germaanse afleiding, met i-umlaut, van haag. Zie ook hek. Mnd. hēge; ohd. hegga, hecka (mhd. hegge, hecke, nhd. Hecke); oe. hegge [785; OED] (me. hegge, ne. hedge); < pgm. *hag-jō, afleiding van pgm. *hag-, zie haag. Aan het Germaans ontleend zijn middeleeuws Latijn haia 'haag' [1086; DMLfBS] en Oudfrans hoie [1080; Robert] (Nieuwfrans haie 'haag, heg' [ca. 1120; Rey]). |