1.   wie vragend vnw. 'welk persoon; ieder die'
categorie:
erfwoord
Onl. wie, 'wie' in uuie sal geuan mi fetheron also duuon 'wie zal mij vleugels geven als de duiven?', uue gehorda 'wie luisterde' [beide 10e eeuw; W.Ps.]; mnl. wie (vragend en betrekkelijk vnw.) 'wie' in dan wirt ... scin. wie gewís magit si 'dan wordt duidelijk wie beslist maagd is' [1201-25; VMNW], Wien men alup ut den hus steken mach 'wie men zonder pardon uit het tehuis mag verwijderen' [1236; VMNW], zelden we [1240; Bern.], Wie dat ten clockeslaghe niet ne comd, hi sald ... 'wie er niet is als de klok slaat, die moet ...' [1254; VMNW], Wie sijn die mi dos wel behagen 'wie zijn het die mij zozeer behagen?' [1265-70; VMNW].
Os. hwē 'wie' (mnd. we).
Wrsch. een jonge nieuwvorming, onder invloed van die (zie d(i)e), bij pgm. *hwa- 'wie', waaruit: ofri. hwā (nfri. wa); oe. hwa, hwā (ne. who); ozw. hvá(r) (nzw. (vero.) ho); got. hwas. Pgm. *hwa- is ontwikkeld uit pie. *kwo-, de bijvoeglijke vorm van het vragende voornaamwoord, zie hoe.
Daarnaast nog ohd. (h)wer 'wie' (nhd. wer), uit pgm. *hwiz of gevormd onder invloed van er 'hij', en nzw. vem; nde. hvem, oorspronkelijk de datief van het vnw.
Onl./nnl. wie en os. hwē kunnen ook rechtstreeks ontwikkeld zijn uit pgm. *hwēi < pie. *kwē-i, zoals ook Latijn quī 'wie, welke' < pie. *kwo-i en Oudiers cía 'wie' < pie. *kwe-i.
Fries: wa


  naar boven