trefwoord: "juweel"
1 tot 1 van 1
Index:
jurisprudentie
jurist
jurk
jury
jus
jus d'orange
justeren
justitie
jute
jutten
juweel
K
kaag
kaai
kaaiman
kaak 1
kaak 2
kaakje
kaal
kaan
kaap
1.  |
 juweel zn. 'kostbaar sieraad' categorie: leenwoord Mnl. jueel 'kostbaarheid' [1265-70; CG II, Lut.K], iuweelkin (verkleinwoord) [1287; CG II, Nat.Bl.D]. Ontleend aan Oudfrans jüel 'id.' [1205; TLF], eerder al joiaux 'id.' [ca. 1135; TLF], afgeleid van jeu 'spel' met het verkleiningsachtervoegsel -eau (na klinkers iau) uit -el; een juweel is dus letterlijk een 'speeltje'. Jeu is ontwikkeld uit Latijn iocus 'grap, spel, tijdverdrijf', zie jokken. In het Frans ontwikkelde zich later een nieuw enkelvoud joyau 'kostbaarheid, juweel', synoniem met en minder frequent dan het gewone woord bijou (zie bijou). |