trefwoord: "zalf"
1 tot 1 van 1
Index:
zaaien
zaak
zaal
-zaam
zacht
zachtboard
zadel
zagen
zak
zakken
zalf
zalig
zalm
zalven
zand
zandloper
zang
zaniken
zat
zaterdag
ze
1.  |
 zalf zn. 'vettig smeersel met helende of rituele werking'Onl. salva 'zalf', eerst nog in Nederrijnse vorm salba [951-1000; CG II-1, 116], in ther stank thinero saluon ther is ouer alle stankwurze 'de vieze lucht van jouw zalven die gaat (de geur van) alle reukwerk te boven' [ca. 1100; Will.]; mnl. salve 'zalf, olie, smeersel' [1240; Bern.]. Os. salƀa (mnd. salve, en door ontlening nzw. salva); ohd. salba (nhd. Salbe); nfri. salve; oe. sealf (ne. vero. salve); alle 'zalf', < pgm. *salbōn-. Hierbij de afleiding *salbōn- 'zalven', waaruit: onl. salvon, zie onder; os. salƀon (mnd. salven); ohd. salbōn (nhd. salben); ofri. salvia (nfri. salvje); oe. sealfian (ne. salve 'troosten, tevreden stellen'); nzw. salva; got. salbōn. Verwant met: Sanskrit sarpís- 'gesmolten boter'; Albanees gjalpë 'boter'; Tochaars B ṣalype 'smeersel'; < pie. *selp-, *solp- (IEW 901). Hierbij misschien ook Grieks élpos 'olie, vet' en Latijn sulpur, zie zwavel. ◆ zalven ww. 'met zalf bestrijken, met zalfolie begieten'. Onl. salvon 'zalven' in thiu salua, thar mide Maria Magdalena saluado pedes domini 'de olie, waarmee Maria Magdalena de voeten van de Heer zalfde' [ca. 1100; Will.]; mnl. salven 'zalven, insmeren' [1240; Bern.]. Afleiding van zalf. Fries: salve ◆ salvje |