1.   enclave zn. 'door vreemd grondgebied omsloten landdeel'
categorie:
leenwoord
Vnnl. enclaves (mv.) 'id.' [1686; WNT vernederen I].
Ontleend aan Frans enclave 'id.' (encleve [1312; Rey]), een afleiding bij het werkwoord enclaver 'insluiten' dat teruggaat op vulgair Latijn *inclavare 'insluiten', gevormd uit in- 3 en clāvis 'sleutel', zie klooster, zie ook conclaaf.


  naar boven