trefwoord: "tuiten 2"
1 tot 1 van 1
Index:
tuba
tucht
tuchtigen
tuf(steen)
tuig
tuil
tuimelen
tuin
tuit
tuiten 1
tuiten 2
tuk 1
tuk 2
tuk 3
tukken
tulband
tule
tulp
tumor
tumult
tumultueus
1.  |
 tuiten 2 ww. 'suizen'Mnl. tuten 'weerklinken, schetteren, op een hoorn blazen' [1240; Bern.], die ooren tuiten [1460-80; MNW-R]. Mnd. tuten, nhd. tuten 'toeteren, op een hoorn blazen', zie toeten. Naar de tuitvorm van de hoorn. Ook wel klanknabootsend, al wordt ook verband met ohd. diozan 'luid klinken', oe. þēotan 'huilen, brullen', on. þjóta 'huilen, bruisen' aangenomen. De t- aan het begin levert dan echter problemen op. Fries: toetsje |