trefwoord: "dag"
1 tot 1 van 1
Index:
daalder
daar
daarom
daas 1
daas 2
dactylo
dactylus
dadel
dadelijk
dader
dag
dagelijks
dagen 1
dagen 2
dageraad
dagtekenen
dagvaarden
dahlia
dak
dal
dalen
1.  |
 dag zn. 'etmaal, tijd dat het licht is' categorie: erfwoord Onl. dag, genitief dages, dagis, datief dage, mv. daga, datief dagon: al deze vormen 10e eeuw [W.Ps.]; mnl. dag, dach. Os. dag; ohd. tag (nhd. Tag); ofri. dī, dei (nfri. dei); oe. dæg (ne. day); on. dagr (nzw. dag); got. dags; < pgm. *dagaz 'dag', naast zwak *dagan, in het Oudhoogduits en Oudengels vertegenwoordigd in samenstellingen als ohd. fīratago 'feestdag', oe. ān-daga 'termijn'. Het staat ablautend naast *dōg-, waaruit on. doegn, doegr 'half etmaal' en got. fidur-dōgs 'vier dagen'. Wrsch. met grondbetekenis 'tijd dat de zon heet is'. Verwant met onder meer Latijn favilla 'as', fovēre 'warmen'; Sanskrit dāha- 'brand, hitte'; Oudpruisisch dagis 'zomer'; Oudiers daig 'vuur'; Albanees djek 'brandt'; en misschien Grieks téphrā 'as'; bij de wortel pie. *dhegwh- 'branden' (IEW 240). Ook wordt wel verwantschap gesuggereerd, o.a. door Bjorvand/Lindeman, met Sanskrit áhar, áhas 'dag'. ◆ dagen 2 ww. 'dag worden'. Mnl. dagen 'id.' [1240; Bern.]. Afleiding van dag. Fries: dei |