1.   toet zn. 'gezicht; wrong haar'
Vnnl. toet 'mond, gezicht' in ien moye bruy veur sen Toet krijgen 'een flinke klap voor zijn gezicht krijgen' [1655; iWNT]; nnl. 'uitstekende lippen' [1884; iWNT], 'wrong, dot, knoedel' in het toetje dun haar [1893; iWNT].
Nevenvorm van tuit en dan oorspr. een aanduiding voor de gespitste mond. Zie ook het vergelijkbare woordenpaar snoet, snuit.
Fries: toet


  naar boven