1.   air 1 zn. 'wijsje, deuntje'
categorie:
leenwoord,
Vnnl. airen (mv.) 'liedjes' [ca. 1665; WNT].
Ontleend aan Frans air 'wijsje, lied' [1608] < Oudfrans air 'lucht' [1160] < Latijn āēr 'luchtlaag, atmosfeer' (< Grieks āḗr- bij het werkwoord āḯein, āẽnai 'blazen'), van onduidelijke verdere herkomst.
Bij de Grieken stond air 'atmosfeer, onderste luchtlaag' in oppositie met aithḗr 'bovenlucht, hemel' (zie ether). De betekenis 'nabije luchtlaag' ontwikkelde zich via 'persoonlijke atmosfeer, uitstraling' naar 'voorkomen, houding', waarvoor zie air 2. De muzikale betekenis kan men vergelijken met de ontwikkeling van het zn. wijs 1 van 'manier' naar 'melodie'. Daarbij is het Franse woord beïnvloed door Italiaans aere (tegenwoordig aria) 'lied', dat dezelfde ontwikkeling heeft ondergaan.
air- voorv. 'lucht-'; in samenstellingen als air-hostess [1939; Kramers II] (inmiddels vervangen door stewardess, zie steward), air conditioner [1936; Vliegwereld 2, 374] (nu verouderd), air-conditioning [1939; Kramers II], airbus 'bepaald type vliegtuig' [1975; Reinsma 1975]. Meestal ontleend aan het Engels, waar de betekenis 'lucht' nog bestaat naast die van 'wijsje' en 'houding'.


  naar boven