1.   furore zn. 'grote opgang, succes'
categorie:
leenwoord
Nnl. uitsluitend in de verbinding furore maken 'succes hebben, bijval oogsten', in de schets, die furore heeft gemaakt [1841; WNT Aanv.].
Ontleend, evenals Duits Furore machen 'id.' [begin 19e eeuw; Pfeifer], aan Italiaans far furore 'id.' [1824; DEDLI], bij furore 'razernij, heftigheid' [voor 1292; DEDLI], ontwikkeld uit Latijn furor 'id.' bij het werkwoord furere 'woeden, razen', zie furie.
Fries: furoare


  naar boven