1.   immers bw. 'toch, namelijk'
categorie:
geleed woord
Mnl. et is ymmers een quaet hoeft 'het is immers een slecht mens' [1437; MNW-R].
Afleiding met bijwoordelijke -s van immer.
Al in de oudste attestatie wordt dit woord gebruikt zoals in het hedendaagse Nederlands. Daarnaast komt het in de 15e en 16e eeuw nog voor in de combinatie immers niet 'volstrekt niet' [1501; MNW-P].


  naar boven