trefwoord: "balk"
1 tot 1 van 1
Index:
balans
baldadig
baldakijn
balderen
balein
balen
balg
balie
baliekluiver
baljuw
balk
balken
balkenbrij
balkon
ballade
ballast
ballerina
ballet
balling
ballistiek
ballon
1.  |
 balk zn. 'lang, dik stuk timmerhout' categorie: erfwoord Onl. in de plaatsnaam Balkenberg 'oude plaatsnaam in Zuid-Holland' [1100-50; Künzel 77]; mnl. balke 'stuk hout' [1240; Bern.], balc. Os. balko; ohd. balc(h)o, balko [9e eeuw] (nhd. Balken); ofri. balka (nfri. balke); oe. balc(a) (ne. balk, baulk 'balk, belemmering'); < pgm. *balkan- 'balk'. Met andere ablautvorm: on. bjálki 'balk' (nzw. bjälke; nde. bjelke); < pgm. *belkan-; daarnaast als u-stam: on. balkr, bölkr 'scheidsmuur' < pgm. *balku-. Verwant met: Latijn fulcīre 'dragen, stutten (met balken)'; Grieks phálanx 'stam, balk'; Lets balziêns 'stut'; Sloveens blazína 'dakbalk'; bij de wortel pie. *bhel- 'plank, balk' (IEW 122) < *bholǵh-, *bholg-. Misschien zijn ook Latijn sufflāmen 'remblok' en Oudiers blog 'stuk' met deze wortel te verbinden. Een eventuele verwantschap met pie. *bhel- 'opblazen, zwellen' (zie bal 1 en bol 1) lijkt, semantisch gezien, zeer onwaarschijnlijk. Via het Langobardisch, het Italiaans en het Frans heeft dit woord tot balkon geleid. Fries: balke |