trefwoord: "kolf"
1 tot 1 van 1
Index:
kokkerd
kokkerellen
kokmeeuw
kokos
kola(noot)
kolder
koleire
kolen
kolenkit
kolere
kolf
kolibrie
koliek
kolk
kolom
kolonie
kolos
kolossaal
kolven
kom
kombuis
1.  |
 kolf zn. 'voorwerp met verdikt of bolvormig uiteinde; soort fles' categorie: erfwoord Mnl. colue 'knots, slaghout' [1240; Bern.], no yserine colue no andre wapene 'noch een met ijzer beslagen knuppel, noch andere wapens' [1287; VMNW]; nnl. kolve, kolf, ook 'breed uitlopend achtereinde van geweer, pistool of revolver' [1637; WNT]; nnl. ook 'glas met bolvormige buik en lange hals' [1778; WNT]. Os. kolbo (mnd. kolve); ohd. kolbo (nhd. Kolben); on. kolfr (nzw. kolv), nfri. kôle (<*kolve); < pgm. *kulba(n)- 'kolf'. Bij pie. *glbh-, de nultrap van *glebh- 'samenballen' (waarvan Latijn globus 'bal' (zie globe)), een uitbreiding van de wortel *gel- 'iets ronds; zich samenballen' (IEW 357). ◆ kolven ww. 'het kolfspel spelen; moedermelk afnemen met een borstkolf'. Vnnl. kolven 'met kolf en bal spelen' [1581; WNT], 'moedermelk afnemen' [1961; Van Dale]. Afleiding van kolf. Fries: kôle |