trefwoord: "mergel"
1 tot 1 van 1
Index:
menstrueren
-ment
mentaal
mentor
menu
menuet
mep
merel
meren
merg
mergel
merites
merk
merken
merkwaardig
merrie
mes
mesjogge, mesjokke
messing
mest
mesten 1
1.  |
 mergel zn. 'vettige, zeer vruchtbare aarde' categorie: leenwoord Mnl. mergel 'vette aarde' [1258; MNHWS], lant ... dat en geins mergels en bedarf 'land, dat geen mergel nodig heeft' [1280; VMNW]. Ontleend aan middeleeuws Latijn margila 'mergel' [864; Niermeyer], dat moet teruggaan op een Keltisch woord, bijv. Gallisch margila (Delamarre, 219). Plinius de Oudere (Naturalis historia 17, 42) zegt van Latijn marga 'mergel' uitdrukkelijk dat het een Gallisch woord is. De Kelten waren de eersten die bemesting met mergel toepasten. Zoals uit het citaat van 1280 blijkt, werd dit ook in Nederland gedaan. Mnd. mergel; ohd. mergil 'mergel' (nhd. Mergel). Fries: mergel |