1.   desastreus bn. 'rampzalig, vernietigend'
categorie:
leenwoord
Nnl. desastreus 'rampzalig, rampspoedig' [1805; Meijer], desastreuze 'vernietigende' [1949; WNT Aanv.].
Ontleend aan Frans désastreux 'rampzalig, vernietigend' [1557; Rey], een afleiding van désastre 'ramp' < Italiaans disastro 'id.', gevormd uit dis- 'ont-, niet, slecht' en astro 'ster' < Latijn astrum (zie ster), dus letterlijk 'van een slecht gesternte'.


  naar boven