|
1. |
alchemie zn. 'goudmaakkunst' categorie: leenwoord Mnl. van alkemien 'uit de alchemie' [1462-85; MNW munte], alkamie 'alchemie' [MNHW]; vnnl. alkemien [1514; WNT], alchemye [1563; Meurier], alckemie [1573; Thes.], alcumie [1588; Kil.], Dat dit Gout is ofte van Natueren ghegroeyt, ofte door de Cunst van Alchimije ghefabriceert en nae-ghebootst [1635; WNT]. Daarnaast het zn. vnnl. alchumist "een die de conste heeft metael te veranderen oft te valschen" [1553; Werve], alchymist [1563; Meurier]. Ontleend aan Frans alquemie [1265], alkemie, alkamie en middeleeuws Latijn alchimia, alchemia < Arabisch al-kīmiyā, samenstelling uit het Arabische lidwoord al en het Griekse zn. khumeía 'de kunst van het legeren', zie verder chemie. Literatuur: Philippa 1991 Fries: alchemy
|
naar boven
|