Gezocht op:
trefwoord: "egoïsme"

1 tot 1 van 1

Index:



efficiënt
efficiëntie
eg
egaal
egard
egel
egelantier
eggen
ego
egocentrisch

egoïsme

egoïst
egoïstisch
egotisme
egotist
egotrip
ei
eiber
eidereend
eierstok
eigen
1.   egoïsme zn. 'zelfzucht'
categorie: leenwoord, geleerde schepping
Nnl. egoïsmus 'id.' [1796; Gödicke], egoisme [1844; Kramers], egoïsme [1880; WNT].
Ontleend aan Frans égoïsme 'het te veel over zichzelf praten, het te veel naar zich toe trekken' [1743; Rey], later ook 'het zichzelf steeds in het middelpunt plaatsen' [1789; Rey], gevormd met -isme bij het zn. en bn. égoïste (als bn. en zn.) [1698; TLF], dat met het achtervoegsel -iste (zie -ist) is afgeleid van het Latijnse persoonlijk voornaamwoord ego 'ik' (zie ego). De eerste vindplaats moet beïnvloed zijn door Duits Egoismus [1720; Pfeifer].
Egoïsme en zijn afgeleiden werden ten tijde van de Franse Revolutie erg populaire woorden.
◆ egoïst(e) zn. 'zelfzuchtig persoon'. Nnl. eene zedelijke Egoiste [ca. 1795; WNT miszien I], Egoïsten (mv.) [ca. 1805; WNT egoïst], egoïst [1811; WNT uitdenken]. Ontleend aan Frans égoïste 'id.' [1721; Rey]. ◆ egoïstisch bn. 'zelfzuchtig.'. Nnl. egoïstisch [1803; WNT vischrijk] dat egoïstische Holland [1838; WNT revolutionair I]. Gevormd met het achtervoegsel -isch uit het zn. of bn. egoist, zie ook egocentrisch, egotrip.
Literatuur: Gödicke 1796; Grauls 1960


  naar boven