trefwoord: "snaar"
1 tot 1 van 1
Index:
smokkelen
smoren
smous
smout
smullen
smulpaap
smurf
smurrie
snaaien
snaak
snaar
snack
snackbar
snakken
snappen
snater
snateren
snauwen
snavel
snede
snedig
1.  |
 snaar zn. 'gespannen draad op muziekinstrument, racket enz.'Onl. snara 'snaar' als glosse snarin (mv.) [951-1000; CG II-1, 114]; mnl. snaer 'snaar' in Oc ludden daer met suten suaren (lees snaren) Die mengerhande melodien 'ook klonken daar op zoete snaren velerlei melodieën' [1265-70; VMNW], luot van der viedelen. als die snare nit ouer een en dragen '(het) geluid van de vedel wanneer de snaren niet harmoniëren' [1270-90; VMNW]. Mnd. snāre 'snaar'; ohd. snar(a)ha 'id.' (mhd. snare); on. snare 'strik, lus' (nzw. snara; en door ontlening oe. snēare 'id.', ne. snare); < pgm. *snarhōn-. Dit is een afleiding van het sterke werkwoord pgm. *snerhan- (pret. sg. *snarh-) 'slingeren; (ineen)draaien, samenbinden'; ohd. snerhan 'samenbinden', bisnerhan 'omslingeren'. Een zwak werkwoord van dezelfde stam is pgm. *snarhijan- 'verstrikken, vangen' in nzw. snärja 'id.' Een andere mogelijkheid is verwantschap door ablaut met de onder nerveus genoemde woorden voor 'pees, snaar e.d.' < pie. *sneh1ur-. Fries: snaar, snare (ontleend aan het Nederlands) |