|
1. |
vazal zn. 'leenman' categorie: leenwoord Mnl. vassael 'leenman' in si sprac uassael dats míjn gebot [1220-40; VMNW], vasal in zijn vader, die ... onse vasall is [1471; MNW *naertelike]. Ontleend, mogelijk via Frans vassal 'leenman' [1283; Rey], eerder al overdrachtelijk 'edele, moedige jongeman' [1080; Rey], aan middeleeuws Latijn vassalus 'horige' [710; Niermeyer], ook 'vazal' [787; Niermeyer], een afleiding van vassus 'dienaar' [ca. 720; Niermeyer], 'vazal' [757; Niermeyer]. Middeleeuws Latijn vassus is van Keltische oorsprong; verwant zijn Oudiers foss 'dienaar', Welsh gwas 'jongeman, dienaar' en Bretons gwaz 'man, echtgenoot', < Proto-Keltisch *wasto-, mogelijk uit pie. *upo-sth2-o-, letterlijk 'onder-staand'. Fries: fazal
|
naar boven
|