1.   vazal zn. 'leenman'
categorie:
leenwoord
Mnl. vassael 'leenman' in si sprac uassael dats míjn gebot [1220-40; VMNW], vasal in zijn vader, die ... onse vasall is [1471; MNW *naertelike].
Ontleend, mogelijk via Frans vassal 'leenman' [1283; Rey], eerder al overdrachtelijk 'edele, moedige jongeman' [1080; Rey], aan middeleeuws Latijn vassalus 'horige' [710; Niermeyer], ook 'vazal' [787; Niermeyer], een afleiding van vassus 'dienaar' [ca. 720; Niermeyer], 'vazal' [757; Niermeyer].
Middeleeuws Latijn vassus is van Keltische oorsprong; verwant zijn Oudiers foss 'dienaar', Welsh gwas 'jongeman, dienaar' en Bretons gwaz 'man, echtgenoot', < Proto-Keltisch *wasto-, mogelijk uit pie. *upo-sth2-o-, letterlijk 'onder-staand'.
Fries: fazal


  naar boven