trefwoord: "knakken"
1 tot 1 van 1
Index:
klus(je)
klussen
klutsen
kluut
kluwen
klysma
knaap
knaapje
knabbelen
knagen
knakken
knal
knallen
knap
knarsen
knarsetanden
knauwen
knecht
kneden
kneep
knekel
1.  |
 knakken ww. 'met een krakend geluid breken' categorie: klankwoord Vnnl. knacken 'breken, verbrijzelen' [1599; Kil.]. Klanknabootsend woord. Mnd. knaken; mhd. knacken, gnacken (nhd. knacken); ne. knack; nzw. knaka, knäcka; alle 'met een krakend geluid breken'. Het Nederlands heeft nog diverse andere klanknabootsende woorden met de beginklank kn-. Zie knarsen, knetteren, knikken 2, knikker, knippen, knisperen, en ook in de andere Germaanse talen komen zulke woorden voor. De meeste zijn echter pas relatief laat geattesteerd (Vroegnieuwnederlands, Nieuwnederduits, Middelhoogduits, Middelengels), en er is dus vrijwel zeker geen sprake van een gemeenschappelijke Proto-Germaanse wortel. Fries: - |