|
1. |
affaire zn. 'zaak, aangelegenheid; korte seksuele relatie' categorie: leenwoord, leenbetekenis Mnl. affare, affere 'zaak, aangelegenheid' [ca. 1300; MNW]; nnl. affaire 'liefdesgeschiedenis' [1986; Koenen]. Ontleend aan Frans affaire 'zaak, aangelegenheid' < Oudfrans afaire [12e eeuw], samengetrokken uit a faire 'wat te doen is', gevormd uit a en het werkwoord faire < Latijn facere 'doen' (verwant met doen, zie ook feit). In de jaren 1980 komt onder invloed van het Engels de betekenis 'korte seksuele relatie' op [pers.waarn.]. ◆ affairist (BN) 'ritselaar en regelaar in de politiek'. Nnl. affairist [1985; Coster 1999]. Ontleend aan Frans affairiste 'id.'. ◆ affairisme (BN) 'het ritselen en regelen in de politiek'. Nnl. affairisme [1998; Coster 1999]. Ontleend aan Frans affairisme 'id.'. Fries: affêre
|
naar boven
|