|
1. |
wulps bn. 'wellustig' Vnnl. onghereghelthede wulps ende jonc 'dartele en frisse wanorde' [1528; iWNT jong I], Wullipsche Jeucht, vol dartel zeden 'wellustige jeugd, vol losse zeden' [1610-19; iWNT]. Afgeleid van een bijvorm wulp 'jong dier' bij welp, zoals in Eenre berinnen, wies wulpen dat ghevaen sijn 'Een berin, wier welpen zijn gevangen' [1360; MNW], Eenen Wulpen, ofte welpen [1573; WNT], wulpe van den leeuw [1599; Kil.]. De vorm met -u- is wrsch. ontstaan onder invloed van w- en -l-. Fries: -
|
naar boven
|