trefwoord: "brok"
1 tot 1 van 1
Index:
broed
broeden
broeder
broedsel
broeien
broeinest
broek 1
broek 2
broer
broes
brok
brokaat
brokkelen
brokstuk
brombeer
bromfiets
bromfietser
brommen 1
brommen 2
brommer
bron
1.  |
 brok zn. 'stuk' categorie: waarschijnlijk erfwoord Mnl. broc 'afgebroken stuk' [1420; MNW], maar al onl. broc-nussi (met het achtervoegsel -nis) 'verderf' [10e eeuw; W.Ps.]. Een ablautvorm bij de stam van het werkwoord breken. Os. brokko; ohd. brocko 'gevuld bakwerk' (nhd. Brocken); < pgm. *brukka- met geminaat door intensiefvorming. Daarnaast: ohd. broh 'brokstuk'; nfri. brok; oe. gebroc; got. ga-bruka 'brok, kruimel'; < pgm. *bruka-. Fries: brok |