1.   gerst zn. 'graangewas (Hordeum)'
categorie:
erfwoord
Mnl. gerste 'gerst' [1240; Bern.], jn water met ghersten ghesoden 'gekookt in water met gerst' [1287; CG II, Nat.Bl.D].
Os. gersta 'gerst' (mnd. gerste 'id.'); ohd. gersta 'id.' (mhd. gerste 'id.'; nhd. Gerste 'id.'); oe. gorst 'braamstruik' (ne. gorse 'gaspeldoorn, steekbrem'); < pgm. *gerstō- 'gerst'.
Verwant met: Latijn hordeum 'gerst' (Frans orge); Grieks krīthḗ 'id.'; Albanees drithë 'id.'; < pie. h(e)rsdh- (IEW 446). De Griekse verwantschap is niet evident en wordt verklaard door Hamp (1985). Onzeker is verdere verwantschap met: Grieks khérsos 'droog, onvruchtbaar land'; Litouws girsa 'dolik, raaigras'; Oudiers garb 'ruw'; die verder herleid worden tot de wortel pie. her(s)- 'verstijven' (IEW 446), zoals in Latijn horrēre 'huiveren', zie horror; de benoemingsgrond zou dan de stijfheid van de gerstearen zijn.
Literatuur: E.P. Hamp (1985), 'Indo-European "Gerste, orge, barley"', in: Zeitschrift für vergleichende Sprachforschung 98, 11-12
Fries: - -


  naar boven