Gezocht op:
trefwoord: "scheur"

1 tot 1 van 1

Index:



scherm
schermen
schermutseling
schermutseling
scherp
scherts
schertsen
schets
schetsen
schetteren

scheur

scheurbuik
scheuren
scheut
scheutig
schicht
schichtig
schielijk
schier
schiereiland
schieten
1.   scheur zn. 'barst'
categorie: erfwoord, geleed woord
Mnl. sc(h)ore, scure 'scheur, bres, gapende wond' in Nochtan so stonter selke schoere Al ongebutt 'Niettemin was er nog menige scheur niet hersteld' [1265-70; VMNW], eene wide scure 'een brede bres (in een stadsmuur)' [1285; VMNW], alst serpent gheuoelt der score 'als de slang de wond voelt' [1287; VMNW], scuere in Ende spranc midden indie scuere 'en sprong midden in de kloof' [1300-25; MNW-R].; vnnl. scheur [1573; Thes.].
Mnd. schore 'scheur, breuk, spleet'; on. skor 'scheur, inkeping; kloof; twintigtal (ontleend als Engels score, zie score)'; < pgm. *skuri-, *skura-. Ablautende afleiding (nultrap) van de wortel van scheren 1.
◆ scheuren ww. 'een scheur maken; een scheur krijgen'. Mnl. schoren, schueren 'een scheur maken' [1240; Bern.], ook onovergankelijk in haer helme scorden ende clouen 'hun helmen scheurden en braken in stukken' [1260-70; VMNW]. Afleiding van scheur.
Fries: skuor ◆ skuorre


  naar boven