1.   kluns zn. (NN) 'onhandig iemand'
categorie:
leenwoord, alleen in België of Nederland
Nnl. kluns 'sufferd' in Die klunzen hebben niet eens de radio aan! [1949; iWNT].
Wrsch. ontleend aan Rotwelsch (het Duitse equivalent van Bargoens) Kluns 'hond, hondsvot', verwant met Klunte, Klunde 'hoer', een afleiding van Klunse, Klünse 'spleet' (WNT Aanv.). Verdere herkomst onbekend.
Onzeker is of kluns 'klein', klunske 'kind' [beide 1937; Gabbertaal] op hetzelfde woord teruggaat. Gezien de betekenis is dat zeer onwaarschijnlijk.
Fries: -


  naar boven