1.   nevel zn. 'plaatselijke mist'
categorie:
erfwoord
Mnl. neuel 'nevel, damp, mist' [1240; Bern.], Si es nevel dat niemene verdrijft 'zij is (als) nevel die niemand verdrijft' [1300-50; MNW-R].
Os. neƀal (mnd. nevel); ohd. nebul (nhd. Nebel); ofri. nevel; on. njól; alle 'mist', < pgm. *nebula-, *nebulō-. Verwantschap met on. nifl- 'donker' (De Vries 1962; in de samenstellingen niflhel 'onderwereld', niflvegr 'donkere straat') wordt betwijfeld; dit hoort eerder bij oe. neowal 'neergeworpen, ter aarde geworpen, verslagen' (met zeldzame nevenvorm nifol) en bij nnl. vernielen (Bosworth/Toller, OED).
Verwant met: Latijn nebula; Grieks nephélē 'nevel, wolk', néphos 'id.'; Sanskrit nábhas 'mist, hemel'; Litouws debesìs 'wolk'; Oudkerkslavisch nebo 'hemel' (Russisch nébo); Oudiers nēl 'wolk', Welsh nyfel 'id.', nef 'hemel'; Hittitisch nepiš 'hemel'; < pie. *nebh-el-, *nebh-os- (IEW).
Fries: -


  naar boven