1.   neutron zn. 'elektrisch neutraal kerndeeltje'
categorie:
bedenker bekend
Nnl. neutronen (mv.) [1934; Vaderland].
Internationaal wetenschappelijk neologisme, gevormd uit de Latijnse woordstam neutr-, zie neutraal, met dezelfde uitgang -on als in proton en elektron. Het woord is in 1921 in het Engels geïntroduceerd door de Amerikaanse natuurkundige William Draper Harkins (1871-1951); men stelde het neutron toen voor als een samensmelting van een proton en een elektron, een visie die later niet houdbaar bleek. De Britse natuurkundige James Chadwick (1891-1974) toonde in 1932 definitief het bestaan aan van het neutron als elementaire bouwsteen van atoomkernen.
Fries: neutron


  naar boven