|
|
1.  |
 inscriptie zn. 'inschrift op hard materiaal'
categorie: leenwoord
Vnnl. inscriptie 'opschrift, titel' [ca. 1540; MNHWS], 'gegraveerd of gebeiteld opschrift' [1637; WNT].
Via Frans inscription 'gegraveerde tekst' [1509; Rey], eerder al 'opschrift' en 'het inschrijven' [1444; Rey], ontleend aan Latijn īnscrīptiō 'opschrift, titel', afleiding van īnscrībere 'van een opschrift voorzien; schrijven op of in, griffen in', gevormd uit in- 3 'in-' en scrībere 'schrijven', dat ook als simplex al vroeg ontleend is, zie schrijven.
Het woord inscriptie heeft in het Nederlands een nauwere betekenis dan in het Frans en het Latijn. Voor de verdere betekenissen van Latijn īnscrīptiō en Frans inscription en van de bijbehorende werkwoorden Latijn īnscrībere en Frans inscrire heeft het Nederlands eigen afleidingen, zoals inschrijving, opschrift en inschrijven, opschrijven.
|
naar boven
|
