1.   mies bn. (NN) 'kwalijk, ongunstig'
categorie:
leenwoord, alleen in België of Nederland
Nnl. (Bargoens) mies 'kwalijk, ongunstig' in 't is me teugewoordig 'n mieze massematte, zoo as 't mit 't jonge volkie is gesteld '... een kwalijke boel ...' [1906; WNT Aanv.], ook 'afkeerig, doodziek' in daar word ik zo mies van [1964; WNT kinnesinne], 'armetierig' in zo'n mieze kamer [1965; WNT Aanv.], 'bangelijk' in 'n mies ventje [1974; Endt].
Ontleend, wellicht via Duits mies 'miserabel, ellendig', aan Jiddisch mies, miess 'ongunstig, lelijk', van Hebreeuws miʾūs 'afkerigheid, lelijkheid', dat in het Jiddisch een bn. is geworden. Bij latere betekenissen als 'armetierig', 'bangelijk' en 'afkerig, doodziek' heeft ongetwijfeld associatie met miserabel 'ellendig, min' en misselijk 'onpasselijk' een rol gespeeld.
Fries: -


  naar boven