1.   aria zn. 'solozangstuk'
categorie:
leenwoord
Nnl. aria 'melodie, (zang)wijze' [1754; WNT Supp.], 'solozangstuk' [ca. 1814; WNT Supp.].
Ontleend aan Italiaans aria 'melodie, lied' [1550; DEDLI], een betekenisuitbreiding van 'manier, wijze, houding' [voor 1374; DEDLI], dat semantisch uit aire, aria 'lucht' [1310-12; DEDLI] is ontwikkeld, op dezelfde manier als, of onder invloed van de analoge ontwikkeling van het Franse woord air 1 'wijsje, deuntje', maar ook 'houding'.
Fries: aria


  naar boven