1.   elektron zn. 'elementaire elektrische lading; deeltje met deze lading'
categorie:
leenwoord, geleerde schepping, bedenker bekend
Nnl. electron [1903; WNT Supp. arbeid].
Internationale wetenschappelijke term, door de Ierse natuurkundige George Johnstone Stoney (1826-1911) in 1891 gevormd op basis van de pseudo-stam elektr- (zie elektrisch) en het zn. ion 'geladen deeltje'.
Het elektron werd eerst nog alleen als 'elementaire lading' beschouwd; de fysische interpretatie als 'deeltje met elementaire lading' brak pas in het begin van de 20e eeuw door. De uitgang -on is, naar het voorbeeld van elektron (en latere woorden als bijv. proton en neutron), in de natuurkunde als pseudo-achtervoegsel uiterst productief geworden in het vormen van namen van elementaire deeltjes.


  naar boven